Πρώτη απόπειρα χθες να σε προσεγγίσω... αποτυχημένη, δεύτερη απόπειρα σήμερα... το ίδιο...Στην τρίτη μου φαίνεται θα κριθεί η σχέση μας. Όσο κι αν προσπαθώ να μην κάνω πονηρές σκέψεις, το πρώτο πράγμα που μου περνά από το μυαλό είναι πως βλέπεις τις κλήσεις μου και δε το σηκώνεις. Γιατί όμως αυτό; Το κάνεις για να με απομακρύνεις περισσότερο; Γιατί δεν έχεις ακόμη τη δύναμη να με ακούσεις και να μου μιλήσεις; Έχεις τις κλειστές σου; Πάντως μη μου πεις ότι δεν είδες τις κλήσεις και το μήνυμα. Δε θα σε πιστέψω. Εγώ πλέον αρχίζω και "μαζεύω" συμπεριφορές σου. Δε νομίζω ότι αξίζω αυτά που (μου) κάνεις... Μπες στη θέση μου και θα καταλάβεις. Πώς θα ένιωθες αν με έπαιρνες τηλέφωνο, δε το σήκωνα και μετά από κάποια ώρα έβλεπες να παίζω με το ζωάκι μου; Για να μην αναφερθώ πάλι στους ηλίθιους χειρισμούς σου της Δευτέρας. Εγώ τελικά είμαι αυτός που πονά, εκτός αν πονάς και εσύ και έχεις αποφασίσει να υιοθετήσεις μια κόντρα συμπεριφορά για να καταλαβαίνω κάτι διαφορετικό. Πονάς άραγε; Θέλω να πιστεύω πως ναι αν και ξέρεις ότι ο πόνος αυτού που φεύγει είναι μεγαλύτερος.
Σε μία εβδομάδα ακριβώς έχω γιορτή. Έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν με θυμηθείς. Αν δε με θυμηθείς, συγνώμη αλλά θα φας διαγραφή. Ναι, τελείως ωμά : Δ Ι Α Γ Ρ Α Φ Η! Αν δεν αξίζω ένα μήνυμα, σε μια σημαντική μέρα της ζωής μου, από ένα άτομο που σημαίναμε (και σημαίνουμε) πολλά το ένα για τη ζωή του άλλου, τότε απλά ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ!!! Βέβαια, δε θα ήθελα να λάβω ένα τυπικό μήνυμα αλλά στην παρούσα φάση είναι το τελευταίο που θα με απασχολούσε. Στο μεταξύ κάποια στιγμή θα κάνω μια τρίτη, τελευταία και φαρμακερή απόπειρα να σε προσεγγίσω. Ομολογώ ότι φοβάμαι μήπως και δεν απαντήσεις πάλι.
Έκτη μέρα σήμερα μακριά σου και δε μπορώ να ορθοποδήσω ακόμα. Έχω γίνει σκιά του ευατού μου. Είμαι πολύ κοντά στο να παρομοιάσω την εβδομάδα που πέρασε με τη Μεγάλη Εβδομάδα. Θρήνος, πάθη και μελαγχολική διάθεση με "συντρόφευσαν" αυτές τις μέρες. Το μόνο καλό που αποκόμισα είναι πως δέθηκα ακόμα περισσότερο με τους φίλους μου και κατάλαβα ποιοι πραγματικά νοιάζονται για μένα. Κάτι είναι και αυτό.
Υ. Γ. 1 : Διαβάζοντας τις Θεωρίες της Ράνιας των S1ngles έμεινα σε δύο, τις οποίες και σου αφιερώνω :
Θεωρία 16 : Υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς : η πραγματική, και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας. Η πραγματική μοναξιά, είναι όταν κανείς δεν σ’ αγαπάει. Κι αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας, είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αγαπούν τριγύρω, αλλά εσύ δεν το βλέπεις. Μερικές φορές, είναι πιο εύκολο να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει, απ’ το να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο κάποιος ήδη υπάρχει.
Θεωρία 23 : Η ευτυχία είναι σαν ένα μπουκάλι κρασί που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Μας περιμένει να το ανοίξουμε και να το πιούμε. Αλλά εμείς έχουμε χάσει το ανοιχτήρι.
Υ. Γ. 2 : Σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμα με έναν συνεχώς εντεινόμενο ρυθμό παρά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Εσύ άραγε με αγάπησες ποτέ;
:-(
Σε μία εβδομάδα ακριβώς έχω γιορτή. Έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν με θυμηθείς. Αν δε με θυμηθείς, συγνώμη αλλά θα φας διαγραφή. Ναι, τελείως ωμά : Δ Ι Α Γ Ρ Α Φ Η! Αν δεν αξίζω ένα μήνυμα, σε μια σημαντική μέρα της ζωής μου, από ένα άτομο που σημαίναμε (και σημαίνουμε) πολλά το ένα για τη ζωή του άλλου, τότε απλά ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ!!! Βέβαια, δε θα ήθελα να λάβω ένα τυπικό μήνυμα αλλά στην παρούσα φάση είναι το τελευταίο που θα με απασχολούσε. Στο μεταξύ κάποια στιγμή θα κάνω μια τρίτη, τελευταία και φαρμακερή απόπειρα να σε προσεγγίσω. Ομολογώ ότι φοβάμαι μήπως και δεν απαντήσεις πάλι.
Έκτη μέρα σήμερα μακριά σου και δε μπορώ να ορθοποδήσω ακόμα. Έχω γίνει σκιά του ευατού μου. Είμαι πολύ κοντά στο να παρομοιάσω την εβδομάδα που πέρασε με τη Μεγάλη Εβδομάδα. Θρήνος, πάθη και μελαγχολική διάθεση με "συντρόφευσαν" αυτές τις μέρες. Το μόνο καλό που αποκόμισα είναι πως δέθηκα ακόμα περισσότερο με τους φίλους μου και κατάλαβα ποιοι πραγματικά νοιάζονται για μένα. Κάτι είναι και αυτό.
Υ. Γ. 1 : Διαβάζοντας τις Θεωρίες της Ράνιας των S1ngles έμεινα σε δύο, τις οποίες και σου αφιερώνω :
Θεωρία 16 : Υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς : η πραγματική, και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας. Η πραγματική μοναξιά, είναι όταν κανείς δεν σ’ αγαπάει. Κι αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας, είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αγαπούν τριγύρω, αλλά εσύ δεν το βλέπεις. Μερικές φορές, είναι πιο εύκολο να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει, απ’ το να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο κάποιος ήδη υπάρχει.
Θεωρία 23 : Η ευτυχία είναι σαν ένα μπουκάλι κρασί που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Μας περιμένει να το ανοίξουμε και να το πιούμε. Αλλά εμείς έχουμε χάσει το ανοιχτήρι.
Υ. Γ. 2 : Σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμα με έναν συνεχώς εντεινόμενο ρυθμό παρά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Εσύ άραγε με αγάπησες ποτέ;
:-(
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου