Σκέφτομαι και γράφω : Η ερωτική μου ζωή...
Η ερωτική μου ζωή ήταν και εξακολουθεί να είναι για γέλια και για κλάματα. Ζήτημα αν χωράει σε πενήντα σελίδες και πολλές μάλλον λέω. Οι μισές καλύπτουν τη σχέση μου με τον Κ. και οι άλλες μισές τη σχέση μου με τον Π. Τώρα πως είναι δυνατόν 3 χρόνια να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με 3 μήνες ούτε και εγώ ξέρω...
Η σχέση μου με τον Κ. υπήρξε καρμική. Γνωριστήκαμε μέσω mirc ένα λεπτό αφότου μπήκα και ένα λεπτό πριν βγει...στις 4 παρά τα χαράματα...ξημερώματα 12ης Δεκεμβρίου 2004. Αμέσως, αυτό το παιδί με κέρδισε με την καλοσύνη του. Ήθελε όμως σχέση. Εγώ ήμουν (μέχρι και πρόσφατα) σε φάση που θεωρούσα ότι η σχέση μεταξύ ανδρών δεν είναι τίποτα άλλο παρά "νομιμοποίηση του σεξ" : λέω ότι είμαι με κάποιον για να μη μπαίνω στη διαδικασία να ψάχνω. Βολεύομαι προσωρινά, μέχρι να βρω κάτι άλλο που να ξεσηκώσει τα πάθη μου. Όμως, με τη συμπεριφορά μου, ο Κ. είχε δημιουργήσει άλλες προσδοκίες. Πίστευε ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα είμασταν μαζί. Εγώ του είχα ξεκαθαρίσει πως δεν έπαιζε αυτό ποτέ σαν ενδεχόμενο. Η απογοήτευση δε θα αργούσε να έρθει. Με ερωτεύτηκε και με ερωτευτηκε παθολογικά τόσο που έλεγε ότι αν προχωρούσα στη ζωή μου με κάποιον άλλον θα με έδιωχνε από τη ζωή του. Εγώ έρωτα δεν ένιωσα ποτέ. Φοβόμουν όμως μήπως τον χάσω. Τώρα τέσσερα χρόνια μετά, ψύχραιμα πλέον, βλέπω ότι επρόκειτο περί ενθουσιασμού μου. Ναι, ενθουσιάστηκα και βακαυλίστηκα που ένα άτομο με ποθούσε τόσο. Δεν το είχα ξαναζήσει και το χαιρόμουν. Άσε που είχα μια καβάτζα για σεξ. Με αυτά και με αυτά, ήμασταν μαζί για 3.5 χρόνια περίπου, μέχρι που κατάλαβα ότι έχοντας αυτό το άτομο στη ζωή μου, έμενα πίσω. Απόφασισα να τον ξεκόψω και το έκανα, στην περίπτωσή του με έναν αρκετό σκληρό τρόπο : Σε βαριέμαι, σε κάνω, σε ράνω, δε σε γουστάρω πλέον...Γιατί όμως δεν μετανιώνω γι αυτή τη συμπεριφορά μου; Δε μπορεί να είμαι τόσο κακός! Ίσως με επήρεασε ότι ο Κ. ζούσε τη ζωούλα του ενώ εγώ έμενα στάσιμος. Η ερωτική μου ζωή εκείνη την περίοδο ήταν όντως για κλάματα. Ο Κ. φασώθηκε με 13 άτομα σε ένα μήνα, έκανε δύο σχέσεις σε διάστημα 5 μηνών και εγώ τι έκανα; Θεατής !!!!
Αν η σχέση μου με τον Κ. υπήρξε καρμική, με τον Π. προέκυψε συνειδητά αλλά εξελίχθηκε με μη ομαλό τρόπο. Αφού πλέον άλλαξα στάση απέναντι στο θέμα σχέση, μπήκα στο προφίλ του κολλητού μου και κόζαρα προφίλ φίλων του. Ναι, τόσο ωμά λες και επρόκειτο γι αγοραπωλησία ανδρών. Στο προφίλ του Π. έμεινα! Ενθουσιάστηκα πολύ. Φρόντισα και πήρα τις πληροφορίες που ήθελα και έστειλα σχεδόν αμέσως friend request με το απαραίτητο συνοδευτικό μήνυμα. 26 Νοεμβρίου 2008!!! Από το ύφος της απάντησής του, συνειδητοποίησα ότι χτύπησα φλέβα χρυσού, πραγματικό θησαυρό. Εδώ είμαστε είπα. Κάτι καλό θα προκύψει. Ήμουν τόσο σίγουρος μάλιστα που στο προφίλ μου πόσταρα το Ήρθες του Ρουβά (ναι, ναι τόση σιγουριά)...30 Νοεμβρίου ήταν η πρώτη μας συνάντηση! Έμεινα και από κοντά!!! Ο κολλητός μου μάλιστα με ρώτησε : "Πως σου φαίνεται;". Γουστάρω τρομερά του απάντησα ωμά. Είναι θεός! Μετά όμως ακολούθησε ένα μπαράζ λανθασμένων ενεργειών μου, που έκαναν τον Π. να σχηματίσει μια εικόνα για μένα που δεν ισχύε. Ήμουν πραγματικός χείμαρρος συναισθημάτων. Τον ήθελα πολύ, του το έδειξα πολύ γρήγορα και προφανώς αυτό τον φόβισε. Δικαιολογημένα όμως. Είναι δυνατόν να κάνουμε κουβέντες περί σχέσης μέσω msn; Φταίει και εκείνος όμως. Δε μου έδινε τα περιθώρια για να βρεθούμε από κοντά και να μιλήσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα. Άλλωστε ήταν τόσο πιεσμένος εκείνη την περίοδο, που και τη λίγη ώρα που μου έδινε για να του μιλήσω τη θεωρούσα δώρο θεού. Τον γνώρισα σε λάθος περίοδο ρε γαμώτο και έκανα λάθος χειρισμούς. Φάνηκα παρορμητικός στα μάτια του ενώ όμως δεν ήμουν. Ήταν η σιγουριά μου γι αυτόν που με έκανε να λέω βαρύγδουπα λόγια, τα οποία δεν αναιρώ και πιστεύω ακράδαντα ως και σήμερα. Anyway, εγώ ευγνομονώ το Θεό γι αυτά που ζήσαμε τους τρεις αυτούς μήνες. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε και περισσότερα. Ακόμα όμως και αυτά που ζήσαμε τα ισοσταθμίζω με όσα έζησα με τον Κ. στα 3 χρόνια γνωριμίας μας. Απίστευτο;;; Κι όμως. Είχαν την ίδια ένταση συναισθημάτων!!!
Αυτός ο έρωτας...ο μεν Κ. με ερωτεύτηκε και του προσέφερα ένα ωραίοτατο ακυράκι, εγώ δε ερωτεύτηκα τον Π. και αυτός συμπεριφέρθηκε σαν εμένα προς τον Κ. (πόσο μισώ τη λέξη άκυρο!). Ο δε Κ. όταν του είχα κάνει μια νύξη για το άκυρο που είχα φάει από τον Π. μου είπε καλά να πάθω και ότι έπρεπε να μου συμβεί αυτό για να καταλάβω πως ένιωθε εκείνος τότε. Κακιασμένη αντίδραση, κακιασμένου ατόμου!!!
Η ερωτική μου ζωή ήταν και εξακολουθεί να είναι για γέλια και για κλάματα. Ζήτημα αν χωράει σε πενήντα σελίδες και πολλές μάλλον λέω. Οι μισές καλύπτουν τη σχέση μου με τον Κ. και οι άλλες μισές τη σχέση μου με τον Π. Τώρα πως είναι δυνατόν 3 χρόνια να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με 3 μήνες ούτε και εγώ ξέρω...
Η σχέση μου με τον Κ. υπήρξε καρμική. Γνωριστήκαμε μέσω mirc ένα λεπτό αφότου μπήκα και ένα λεπτό πριν βγει...στις 4 παρά τα χαράματα...ξημερώματα 12ης Δεκεμβρίου 2004. Αμέσως, αυτό το παιδί με κέρδισε με την καλοσύνη του. Ήθελε όμως σχέση. Εγώ ήμουν (μέχρι και πρόσφατα) σε φάση που θεωρούσα ότι η σχέση μεταξύ ανδρών δεν είναι τίποτα άλλο παρά "νομιμοποίηση του σεξ" : λέω ότι είμαι με κάποιον για να μη μπαίνω στη διαδικασία να ψάχνω. Βολεύομαι προσωρινά, μέχρι να βρω κάτι άλλο που να ξεσηκώσει τα πάθη μου. Όμως, με τη συμπεριφορά μου, ο Κ. είχε δημιουργήσει άλλες προσδοκίες. Πίστευε ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα είμασταν μαζί. Εγώ του είχα ξεκαθαρίσει πως δεν έπαιζε αυτό ποτέ σαν ενδεχόμενο. Η απογοήτευση δε θα αργούσε να έρθει. Με ερωτεύτηκε και με ερωτευτηκε παθολογικά τόσο που έλεγε ότι αν προχωρούσα στη ζωή μου με κάποιον άλλον θα με έδιωχνε από τη ζωή του. Εγώ έρωτα δεν ένιωσα ποτέ. Φοβόμουν όμως μήπως τον χάσω. Τώρα τέσσερα χρόνια μετά, ψύχραιμα πλέον, βλέπω ότι επρόκειτο περί ενθουσιασμού μου. Ναι, ενθουσιάστηκα και βακαυλίστηκα που ένα άτομο με ποθούσε τόσο. Δεν το είχα ξαναζήσει και το χαιρόμουν. Άσε που είχα μια καβάτζα για σεξ. Με αυτά και με αυτά, ήμασταν μαζί για 3.5 χρόνια περίπου, μέχρι που κατάλαβα ότι έχοντας αυτό το άτομο στη ζωή μου, έμενα πίσω. Απόφασισα να τον ξεκόψω και το έκανα, στην περίπτωσή του με έναν αρκετό σκληρό τρόπο : Σε βαριέμαι, σε κάνω, σε ράνω, δε σε γουστάρω πλέον...Γιατί όμως δεν μετανιώνω γι αυτή τη συμπεριφορά μου; Δε μπορεί να είμαι τόσο κακός! Ίσως με επήρεασε ότι ο Κ. ζούσε τη ζωούλα του ενώ εγώ έμενα στάσιμος. Η ερωτική μου ζωή εκείνη την περίοδο ήταν όντως για κλάματα. Ο Κ. φασώθηκε με 13 άτομα σε ένα μήνα, έκανε δύο σχέσεις σε διάστημα 5 μηνών και εγώ τι έκανα; Θεατής !!!!
Αν η σχέση μου με τον Κ. υπήρξε καρμική, με τον Π. προέκυψε συνειδητά αλλά εξελίχθηκε με μη ομαλό τρόπο. Αφού πλέον άλλαξα στάση απέναντι στο θέμα σχέση, μπήκα στο προφίλ του κολλητού μου και κόζαρα προφίλ φίλων του. Ναι, τόσο ωμά λες και επρόκειτο γι αγοραπωλησία ανδρών. Στο προφίλ του Π. έμεινα! Ενθουσιάστηκα πολύ. Φρόντισα και πήρα τις πληροφορίες που ήθελα και έστειλα σχεδόν αμέσως friend request με το απαραίτητο συνοδευτικό μήνυμα. 26 Νοεμβρίου 2008!!! Από το ύφος της απάντησής του, συνειδητοποίησα ότι χτύπησα φλέβα χρυσού, πραγματικό θησαυρό. Εδώ είμαστε είπα. Κάτι καλό θα προκύψει. Ήμουν τόσο σίγουρος μάλιστα που στο προφίλ μου πόσταρα το Ήρθες του Ρουβά (ναι, ναι τόση σιγουριά)...30 Νοεμβρίου ήταν η πρώτη μας συνάντηση! Έμεινα και από κοντά!!! Ο κολλητός μου μάλιστα με ρώτησε : "Πως σου φαίνεται;". Γουστάρω τρομερά του απάντησα ωμά. Είναι θεός! Μετά όμως ακολούθησε ένα μπαράζ λανθασμένων ενεργειών μου, που έκαναν τον Π. να σχηματίσει μια εικόνα για μένα που δεν ισχύε. Ήμουν πραγματικός χείμαρρος συναισθημάτων. Τον ήθελα πολύ, του το έδειξα πολύ γρήγορα και προφανώς αυτό τον φόβισε. Δικαιολογημένα όμως. Είναι δυνατόν να κάνουμε κουβέντες περί σχέσης μέσω msn; Φταίει και εκείνος όμως. Δε μου έδινε τα περιθώρια για να βρεθούμε από κοντά και να μιλήσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα. Άλλωστε ήταν τόσο πιεσμένος εκείνη την περίοδο, που και τη λίγη ώρα που μου έδινε για να του μιλήσω τη θεωρούσα δώρο θεού. Τον γνώρισα σε λάθος περίοδο ρε γαμώτο και έκανα λάθος χειρισμούς. Φάνηκα παρορμητικός στα μάτια του ενώ όμως δεν ήμουν. Ήταν η σιγουριά μου γι αυτόν που με έκανε να λέω βαρύγδουπα λόγια, τα οποία δεν αναιρώ και πιστεύω ακράδαντα ως και σήμερα. Anyway, εγώ ευγνομονώ το Θεό γι αυτά που ζήσαμε τους τρεις αυτούς μήνες. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε και περισσότερα. Ακόμα όμως και αυτά που ζήσαμε τα ισοσταθμίζω με όσα έζησα με τον Κ. στα 3 χρόνια γνωριμίας μας. Απίστευτο;;; Κι όμως. Είχαν την ίδια ένταση συναισθημάτων!!!
Αυτός ο έρωτας...ο μεν Κ. με ερωτεύτηκε και του προσέφερα ένα ωραίοτατο ακυράκι, εγώ δε ερωτεύτηκα τον Π. και αυτός συμπεριφέρθηκε σαν εμένα προς τον Κ. (πόσο μισώ τη λέξη άκυρο!). Ο δε Κ. όταν του είχα κάνει μια νύξη για το άκυρο που είχα φάει από τον Π. μου είπε καλά να πάθω και ότι έπρεπε να μου συμβεί αυτό για να καταλάβω πως ένιωθε εκείνος τότε. Κακιασμένη αντίδραση, κακιασμένου ατόμου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου