Tελικά στην προηγούμενη ανάρτηση υπάρχει απάντηση. Και εγώ πονάω και εσύ πονάς.
Σε πρώτη φάση σ' ευχαριστώ που απάντησες στο τηλεφώνημά μου. Έθεσες τέλος στις όποιες αμφιβολίες μου και έριξες άκυρο σε ό,τι άδικα έγραφα το μεσημέρι. ΣΥΓΝΩΜΗ! Σε δεύτερη φάση πόνεσα με τον πόνο σου μάτια μου. Δε σε βρήκαν και λίγα αυτή την εβδομάδα. Τα γνώριζα ήδη και δεν περίμενα να σ΄ ακούσω διαφορετικά. Μου αρκούσε όμως που σ΄ άκουγα. Γι αυτό άλλωστε επέμενα με τα τηλεφωνήματα. Ήθελα να σ΄ ακούσω. Για την υγεία του πατέρα σου άλλωστε γνώριζα από χθες όπως και τι πρόκειται να ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες. Μην ανησυχείς. Όλα καλά θα πάνε. Ο Γ. με καθησύχασε. Εσύ όμως λογικό είναι να ανησυχείς. Σε καταλαβαίνω. Μακάρι να ήμουν εκεί. Θα γινόμουν μια μεγάλη αγκαλιά να χωθείς μέσα (σου θυμίζουν κάτι αυτά τα λόγια;). Ξέρεις πως όποτε με χρειαστείς δίπλα σου θα είμαι. Δε σηκώνω κουβέντα γι αυτό. Μπορεί να μην κάνουμε παρέα, να μη μιλάμε αλλά αν μάθω κάτι θα τρέξω από τους πρώτους δίπλα σου.
Σε θέλω πολύ στη ζωή μου ρε γαμώτο. Αυτό μαρτύρησαν τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπό μου αφότου σε έκλεισα. Δε μετάνιωσα που σου πρότεινα γι αύριο να έρθεις μαζί μας. Περνάς δύσκολα και χρειάζεσαι κλόουν γύρω σου. Αυτή τη φορά θα μου είναι δύσκολο να τον κάνω. Το χαμόγελο στο πρόσωπό σου όμως αποτελεί ισχυρό κίνητρο. Θα δούμε. Όπως μου βγει.
Κλείνω με αυτούς τους στίχους : Πάνε τώρα μέρες που δε σου πα σ' αγαπώ μα η αγάπη μου για σένα δυναμώνει, πριν να έρθεις ήμουν στον άνεμο φτερό τώρα δέντρο που πολύ βαθιά ριζώνει...Σ' αγαπώ πολύ μικρέ μου πρίγκηπα...Καλό βράδυ να έχουμε!!!! Μακάρι να έρθεις αύριο!
Y. Γ. : Στο Σκλαβενίτη εδώ στην περιοχή μου ο καφές ... με γεύση μαστίχα έχει κάνει τρελό σουξέ. Πήγα κοίταξα τα ράφια σήμερα... ;-)
Σε πρώτη φάση σ' ευχαριστώ που απάντησες στο τηλεφώνημά μου. Έθεσες τέλος στις όποιες αμφιβολίες μου και έριξες άκυρο σε ό,τι άδικα έγραφα το μεσημέρι. ΣΥΓΝΩΜΗ! Σε δεύτερη φάση πόνεσα με τον πόνο σου μάτια μου. Δε σε βρήκαν και λίγα αυτή την εβδομάδα. Τα γνώριζα ήδη και δεν περίμενα να σ΄ ακούσω διαφορετικά. Μου αρκούσε όμως που σ΄ άκουγα. Γι αυτό άλλωστε επέμενα με τα τηλεφωνήματα. Ήθελα να σ΄ ακούσω. Για την υγεία του πατέρα σου άλλωστε γνώριζα από χθες όπως και τι πρόκειται να ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες. Μην ανησυχείς. Όλα καλά θα πάνε. Ο Γ. με καθησύχασε. Εσύ όμως λογικό είναι να ανησυχείς. Σε καταλαβαίνω. Μακάρι να ήμουν εκεί. Θα γινόμουν μια μεγάλη αγκαλιά να χωθείς μέσα (σου θυμίζουν κάτι αυτά τα λόγια;). Ξέρεις πως όποτε με χρειαστείς δίπλα σου θα είμαι. Δε σηκώνω κουβέντα γι αυτό. Μπορεί να μην κάνουμε παρέα, να μη μιλάμε αλλά αν μάθω κάτι θα τρέξω από τους πρώτους δίπλα σου.
Σε θέλω πολύ στη ζωή μου ρε γαμώτο. Αυτό μαρτύρησαν τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπό μου αφότου σε έκλεισα. Δε μετάνιωσα που σου πρότεινα γι αύριο να έρθεις μαζί μας. Περνάς δύσκολα και χρειάζεσαι κλόουν γύρω σου. Αυτή τη φορά θα μου είναι δύσκολο να τον κάνω. Το χαμόγελο στο πρόσωπό σου όμως αποτελεί ισχυρό κίνητρο. Θα δούμε. Όπως μου βγει.
Κλείνω με αυτούς τους στίχους : Πάνε τώρα μέρες που δε σου πα σ' αγαπώ μα η αγάπη μου για σένα δυναμώνει, πριν να έρθεις ήμουν στον άνεμο φτερό τώρα δέντρο που πολύ βαθιά ριζώνει...Σ' αγαπώ πολύ μικρέ μου πρίγκηπα...Καλό βράδυ να έχουμε!!!! Μακάρι να έρθεις αύριο!
Y. Γ. : Στο Σκλαβενίτη εδώ στην περιοχή μου ο καφές ... με γεύση μαστίχα έχει κάνει τρελό σουξέ. Πήγα κοίταξα τα ράφια σήμερα... ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου