31η ανάρτηση... Αν το γράψιμο εδώ ήταν παιχνίδι της τράπουλας θα είχα καεί.
Πρώτη μέρα απεξάρτησης από τους πάντες και τα πάντα. Deactivate στο fb, κλειστά κινητά, msn από καιρό σε αχρηστία. Άλλωστε όποιος πραγματικά θέλει να με βρει, θα με βρει. Έτσι δεν είναι;
Bέβαια το κινητό το ανοίγω κάθε τρεις ώρες. Δε μπορώ να απεξαρτηθώ πλήρως. Ευτυχώς απεξαρτήθηκα από τον Σατανά του fb. H λογική μου απλή αν και η Ν. για παράδειγμα δεν την κατάλαβε. Από τη στιγμή που είμαι σε περίοδο κλαψομουνίασης και είμαστε φίλοι με Π., γιατί να τον στεναχωρώ κι άλλο με τα τραγούδια που αναρτώ και τα status μου; Ας αποχωρήσω για λίγο διάστημα και βλέπουμε. Πάντως δεν ήταν κάτι δύσκολο αν και ομολογώ ότι όλο πάει το χέρι μου να πατήσει τον κωδικό και να ξανασυνδεθεί. Αρχικός στόχος δύο ημέρες αλλά θα ήθελα να είναι για παραπάνω. Όσο βγει όμως. Σε πρώτη φάση σήμερα, συνέχισα το διάβασμα. Αύριο, το πολύ μεθαύριο θα έχω τελειώσει το βιβλίο που μου δώρισε ο κολλητός μου.
Ψυχολογία κάθε μέρα και πιο καταρρακωμένη (ελπίζω έτσι να γράφεται). Οι αϋπνίες συνεχίζονται ακάθεκτες. Ο πατέρας μου το πήρε πρέφα και είπε σήμερα να μου δώσει κανένα ηρεμιστικό για να κοιμηθώ σαν πουλάκι. Θα το κάνω. Δεν πάει άλλο. Εδώ και 20 μέρες κοιμάμαι συνέχεια μετά τις 5. Σήμερα πάλι 6 παρά. Έχω πεθάνει από τον πόνο, τη στεναχώρια και τις μαύρες σκέψεις για το μέλλον. Η μάνα μου από την άλλη το χαβά της. Μακριά μου όσο ποτέ. Καλύτερα όμως. Δεν παλεύεται άλλο η γκρίνια της.
Μικρέ μου πρίγκηπα ελπίζω να είσαι καλά. Το εύχομαι. Ό,τι κάνω, για σένα το κάνω, για να ξαναέρθει το χαμόγελο στα χείλη σου. Να ξαναπώ πάλι πόσο σ’ αγαπώ; Δεν έχω κουραστεί να το λέω. Κάθε άλλο. Απλά πόσο νόημα έχει να το λέω εδώ; Μόνος μου το λέω, μόνος μου τ’ ακούω και εσύ δε το λαμβάνεις. Τέσπα... Να ξέρεις όπως και να έχει, πως κάποιος εκεί έξω σ’ αγαπάει και σε νοιάζεται όσο λίγοι...κι αυτός είμαι ΕΓΩ!!! :-(
Σ’ αγαπάω!!!
Πρώτη μέρα απεξάρτησης από τους πάντες και τα πάντα. Deactivate στο fb, κλειστά κινητά, msn από καιρό σε αχρηστία. Άλλωστε όποιος πραγματικά θέλει να με βρει, θα με βρει. Έτσι δεν είναι;
Bέβαια το κινητό το ανοίγω κάθε τρεις ώρες. Δε μπορώ να απεξαρτηθώ πλήρως. Ευτυχώς απεξαρτήθηκα από τον Σατανά του fb. H λογική μου απλή αν και η Ν. για παράδειγμα δεν την κατάλαβε. Από τη στιγμή που είμαι σε περίοδο κλαψομουνίασης και είμαστε φίλοι με Π., γιατί να τον στεναχωρώ κι άλλο με τα τραγούδια που αναρτώ και τα status μου; Ας αποχωρήσω για λίγο διάστημα και βλέπουμε. Πάντως δεν ήταν κάτι δύσκολο αν και ομολογώ ότι όλο πάει το χέρι μου να πατήσει τον κωδικό και να ξανασυνδεθεί. Αρχικός στόχος δύο ημέρες αλλά θα ήθελα να είναι για παραπάνω. Όσο βγει όμως. Σε πρώτη φάση σήμερα, συνέχισα το διάβασμα. Αύριο, το πολύ μεθαύριο θα έχω τελειώσει το βιβλίο που μου δώρισε ο κολλητός μου.
Ψυχολογία κάθε μέρα και πιο καταρρακωμένη (ελπίζω έτσι να γράφεται). Οι αϋπνίες συνεχίζονται ακάθεκτες. Ο πατέρας μου το πήρε πρέφα και είπε σήμερα να μου δώσει κανένα ηρεμιστικό για να κοιμηθώ σαν πουλάκι. Θα το κάνω. Δεν πάει άλλο. Εδώ και 20 μέρες κοιμάμαι συνέχεια μετά τις 5. Σήμερα πάλι 6 παρά. Έχω πεθάνει από τον πόνο, τη στεναχώρια και τις μαύρες σκέψεις για το μέλλον. Η μάνα μου από την άλλη το χαβά της. Μακριά μου όσο ποτέ. Καλύτερα όμως. Δεν παλεύεται άλλο η γκρίνια της.
Μικρέ μου πρίγκηπα ελπίζω να είσαι καλά. Το εύχομαι. Ό,τι κάνω, για σένα το κάνω, για να ξαναέρθει το χαμόγελο στα χείλη σου. Να ξαναπώ πάλι πόσο σ’ αγαπώ; Δεν έχω κουραστεί να το λέω. Κάθε άλλο. Απλά πόσο νόημα έχει να το λέω εδώ; Μόνος μου το λέω, μόνος μου τ’ ακούω και εσύ δε το λαμβάνεις. Τέσπα... Να ξέρεις όπως και να έχει, πως κάποιος εκεί έξω σ’ αγαπάει και σε νοιάζεται όσο λίγοι...κι αυτός είμαι ΕΓΩ!!! :-(
Σ’ αγαπάω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου