4 Μαρτίου 2009

Δεν είναι η αγάπη μια εκδρομή


Καλημέρα, καλημέρα...Συγνώμη που χάθηκα. Δικαιολόγησέ με όμως. Τις τελευταίες ημέρες ξέρεις ότι έχω χαθεί στις σκέψεις μου και πως ο πόνος ακόμα καλά κρατεί. Τον επιτείνεις και εσύ όμως. Ούτε ένα μήνυμα, ένα σημάδι ότι ενδιαφέρεσαι ρε παιδί μου για την υγεία μου, έστω και τυπικά. Τέσπα. Σήμερα, νιώθω κάπως καλύτερα αν και έχω αρκετό βήχα ακόμα. Λέω να κατέβω στο κέντρο να πάρω το βιβλίο που σου έλεγα προχθές.
Χθες εν τω μεταξύ, οργάνωνα τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες στον υπολογιστή μου. Χρειάζεται να πω ότι χάζευα περισσότερη ώρα τις φωτογραφίες από την εκδρομή στους Δελφούς; Ανέβασα κιόλλας άλλες δέκα στο fb. Βασικά ήθελα να ανεβάσω μόνο μία αλλά θα φαινόταν κάπως. Γι αυτό αποφάσισα να ανεβάσω ένα μπούγιο για να μην καταλάβεις τίποτα. Φαντάζομαι κατάλαβες πως εννοώ τη φωτογραφία που προσπάθησες να ανέβεις στην πλάτη μου. Από τις καλύτερες στιγμές της εκδρομής που αποτυπώθηκε σε μια από τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες.
Το χει η μοίρα μου στις εκδρομές που πάμε να μου δημιουργείς προσδοκίες. Θυμάσαι το διάλογό μας στο msn το βράδυ που επιστρέψαμε από το Ναύπλιο; Εγώ πάντως σήμερα σε συμπάθησα περισσότερο. Είσαι ένα απίιιιιιστευτα γλυκό άτομο (ναι, ναι θυμάμαι ότι χρησιμοποίησες 6 ι). Θυμάσαι τι απάντησα; Σήμερα είχα μια περίεργη διάθεση να σε βγάζω συνέχεια φωτογραφίες. Δεν το έκανα όμως γιατί δεν ήξερα πως θα το έπαιρνες, πως θα σου φαινόταν και για να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση. Η απάντησή σου με αποστόμωσε. Έπρεπε να το κάνεις. Σε ρώτησα όμως πως θα το έπαιρνες και μου απάντησες : Θα σε έπαιρνα αγκαλιά και θα βγάζαμε μαζί χαζέ. Ήμουν αποφασισμένος. Στην επόμενη εκδρομή μας θα το έκανα.
Στην εκδρομή στους Δελφούς οι προσδοκίες μου για κάτι καλό μεταξύ μας άγγιξαν κορυφή. Θα σου πω το γιατί. Όσο ήταν ο Ν. στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, δεν με άγγιζες. Με το που πήγε στο αυτοκίνητο των κοριτσιών ήσουν πιο διαχυτικός μαζί μου. Και ήταν τέτοια η ένταση των αγγιγμάτων και των βλεμμάτων μας, που αποκλείεται να είχαν μόνο φιλική χροιά. Από την πλευρά μου πάντως δεν είχαν. Θυμάμαι σε μια φάση τα βλέμματά μας, όταν γυρνούσαμε Αθήνα, που διασταυρώθηκαν. Χάθηκες και χάθηκα στα μάτια σου. Σάστισα. Όπως σάστισα με το φιλί σου στο μάγουλό μου, με το που φεύγαμε από τη μονή του Όσιου Λουκά. Δεν το περίμενα. Θεέ μου, πόση ευτυχία! Η μέρα εκείνη αποτελούσε ένα δείγμα του πόσο ευτυχισμένος θα ήμουν αν ήμασταν μαζί. Τέσπα. Μη τα ξαναλέμε. Αγγίγματα με φιλική και τρυφερή διάθεση και ασφαλής φιλική οδός...
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω τι θα γίνει στην επόμενή μας εκδρομή. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής δεν περιμένω να έρθεις. Κι αν έρθεις βάζω στοίχημα θα θελήσεις να είσαι στο αυτοκίνητο των κοριτσιών...Άντε να δούμε!
Υ.Γ. : Σ’ αγαπωωωωωωωωωωωωωωωωωωώ μικρέ μου πρίγκηπα! Φοβάμαι μήπως το ξεχνάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: