Συνέχεια της προήγουμενης ανάρτησης ... Απολογισμός : 61 άτομα και η λίστα όσο περνάει η ώρα θα διευρυνθεί κι άλλο. Ρεκόρ φέτος. Τόσο πολύ με αγαπάνε πια;
Πάντα είχα τη συνήθεια να ταξινομώ τα μηνύματα που λάμβανα ως εξής :
α) αυτά που στέλνονται καθαρά για τυπικούς λόγους, για λόγους κοινωνικής υποχρέωσης,
β) αυτά που στέλνονται από άτομα που πραγματικά σημαίνω κάτι, που με αγαπούν
γ) αυτά που στέλνονται με πρόθεση του αποστολέα τους να μου την πει επ’ αφορμή της ονομαστικής μου εορτής και
δ) αυτά που δε μπορώ να προσδιορίσω τη θέληση του αποστολέα τους.
Και φέτος απ’ όλα είχε ο μπαχτσές. Με θυμήθηκαν, με ξέχασαν, μου την είπαν. Η πλειοψηφία των όσων με θυμήθηκαν το έκαναν καθαρά για να βγάλουν μια υποχρέωση. Δεν έχω κανένα θέμα όμως μ’ αυτό. Κι εγώ στέλνω αράδα τέτοια μηνύματα. Το "θέμα" μου είναι ότι με θυμήθηκε σε πρώτη φάση ο Ν. και ο Π. Από τις κοπέλες περίμενα ομολογουμένως κάτι παραπάνω. Από τα άτομα που αγαπούμε έχουμε και αυξημένες απαιτήσεις και περιμένουμε να σέβονται τις απόψεις μας. Ναι, για μένα και η ονομαστική εορτή και τα γενέθλια σημαίνουν πολλά. Δεν είπα ότι περιμένω αυτές τις δύο μέρες για να δω ποιοι με αγαπάνε. Περιμένω ΚΑΙ αυτές τις δύο μέρες όμως για να εισπράξω την αγάπη που θέλω από τους φίλους μου. Τόσο κακό είναι πια; Και γιατί να μην είναι σεβαστό αυτό που λέω εγώ και να είναι η άλλη άποψη που λέει να μην υπερ-αναλύω κάποια πράγματα; Πικράθηκα επίσης πολύ που ειπώθηκε ότι έπρεπε να δω ότι παρατήσαν τις δουλειές τους για να έρθουν στην ορκομωσία μου. Τιμή μου. Δεν τις υποχρέωσε κανείς να έρθουν όμως. Ήθελαν και το έκαναν. Κάπου εκεί θεώρησα ότι δέχτηκα χτύπημα κάτω από τη μέση. Τέσπα. Ναι υπερ-αναλύω κάποια πράγματα. Κακό αυτό τελικά. Αλλά αυτός είμαι. Ποτέ δεν υποκρίθηκα κάτι διαφορετικό. Κι είναι αυτό το στοιχείο που θα κάνει τους άλλους να με λατρεύουν ή να με μισούν.
Θα σταθώ επίσης και στο μήνυμα του Α. Ήξερα ότι θα στείλει. Δικαίως μου την είπε. Εξαφανίστηκα, άδικα κατ’ αυτόν. Στα πλαίσια της αυτοκριτικής μου θεωρώ πως έκανα μαλακία που δεν του εξήγησα ποτέ τους λόγους που το έκανα. Αυτό πρέπει να διορθωθεί αλλά πως; Δύο μήνες έχουν περάσει που δε μιλάμε.
Σε σχέση με την Ξ. τι να πω; Ξενερώνω και ξενερώνω αφάνταστα. Το χω πάρει τελείως εγωιστικά το θέμα μαζί της. Μου την είπε που πήγα εκδρομή στο Ναύπλιο δίχως να της το πω, μου την είπε που κάνω περισσότερη παρέα με την Ν....βαρέθηκα να μου τη λέει. Στη γιορτή μου χθες μήνυμα. Τόσα χρόνια με τις τόσες σχέσεις της ήταν άφαντη. Βγαίναμε 1-2 φορές το χρόνο. Έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια για να αποφασίσει να θέλει να βγαίνουμε συχνότερα. Λυπάμαι, δε θα μπορέσω. Θα την απομακρύνω αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που έκανα τον Α. Θα βγούμε και θα συζητήσουμε πρώτα, να της πω τι με πονάει.
Ο Ν.! Ο Ν. είναι κεφάλαιο στη ζωή μου. Mε στήριξε πολύ χθες. Με σκλάβωσε. Γενικά ο Ν. έχει αυτό που πάντα έψαχνα στους φίλους μου και δεν έβρισκα. Κατανόηση! Είναι το alter ego μου. Με συμπληρώνει, με καταλαβαίνει απόλυτα, με βοηθά στις δύσκολες καταστάσεις μου, με, με, με... Αμέτρητα με...!!! Αν άκουγε και τις συμβουλές μου όλα θα ήταν τέλεια. Μακάρι το πράγμα να εξελιχθεί ομαλά μεταξύ μας γιατί δε θα αντέξω άλλη μια αποτυχία στις φιλίες μου. Το καλό είναι πως αν και είμαστε μαζί στην ουσία μόνο 5 μήνες, η σχέση μας δοκιμάστηκε και άντεξε. Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον... Προς το παρόν λέω να ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο που μου χάρισε : Nάρκισσος και Χρυσόστομος του ΕΣΣΕ.
Για κάποιους η οικογένεια είναι το πιο ιερό πράγμα όλων. Εγώ από μικρός πάντα επένδυα στις φιλίες μου. Έφαγα τα μούτρα μου αρκετές φορές αλλά έτσι είναι η ζωή. Εύχομαι πλέον τα πράγματα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις να εξελίσσονται ομαλά γιατί νιώθω πως μεγαλώνοντας έγινα πιο ευαίσθητος και πιο αδύναμος να χειριστώ καταστάσεις που πονάνε (βλ. περίπτωση Π.).
Πάντα είχα τη συνήθεια να ταξινομώ τα μηνύματα που λάμβανα ως εξής :
α) αυτά που στέλνονται καθαρά για τυπικούς λόγους, για λόγους κοινωνικής υποχρέωσης,
β) αυτά που στέλνονται από άτομα που πραγματικά σημαίνω κάτι, που με αγαπούν
γ) αυτά που στέλνονται με πρόθεση του αποστολέα τους να μου την πει επ’ αφορμή της ονομαστικής μου εορτής και
δ) αυτά που δε μπορώ να προσδιορίσω τη θέληση του αποστολέα τους.
Και φέτος απ’ όλα είχε ο μπαχτσές. Με θυμήθηκαν, με ξέχασαν, μου την είπαν. Η πλειοψηφία των όσων με θυμήθηκαν το έκαναν καθαρά για να βγάλουν μια υποχρέωση. Δεν έχω κανένα θέμα όμως μ’ αυτό. Κι εγώ στέλνω αράδα τέτοια μηνύματα. Το "θέμα" μου είναι ότι με θυμήθηκε σε πρώτη φάση ο Ν. και ο Π. Από τις κοπέλες περίμενα ομολογουμένως κάτι παραπάνω. Από τα άτομα που αγαπούμε έχουμε και αυξημένες απαιτήσεις και περιμένουμε να σέβονται τις απόψεις μας. Ναι, για μένα και η ονομαστική εορτή και τα γενέθλια σημαίνουν πολλά. Δεν είπα ότι περιμένω αυτές τις δύο μέρες για να δω ποιοι με αγαπάνε. Περιμένω ΚΑΙ αυτές τις δύο μέρες όμως για να εισπράξω την αγάπη που θέλω από τους φίλους μου. Τόσο κακό είναι πια; Και γιατί να μην είναι σεβαστό αυτό που λέω εγώ και να είναι η άλλη άποψη που λέει να μην υπερ-αναλύω κάποια πράγματα; Πικράθηκα επίσης πολύ που ειπώθηκε ότι έπρεπε να δω ότι παρατήσαν τις δουλειές τους για να έρθουν στην ορκομωσία μου. Τιμή μου. Δεν τις υποχρέωσε κανείς να έρθουν όμως. Ήθελαν και το έκαναν. Κάπου εκεί θεώρησα ότι δέχτηκα χτύπημα κάτω από τη μέση. Τέσπα. Ναι υπερ-αναλύω κάποια πράγματα. Κακό αυτό τελικά. Αλλά αυτός είμαι. Ποτέ δεν υποκρίθηκα κάτι διαφορετικό. Κι είναι αυτό το στοιχείο που θα κάνει τους άλλους να με λατρεύουν ή να με μισούν.
Θα σταθώ επίσης και στο μήνυμα του Α. Ήξερα ότι θα στείλει. Δικαίως μου την είπε. Εξαφανίστηκα, άδικα κατ’ αυτόν. Στα πλαίσια της αυτοκριτικής μου θεωρώ πως έκανα μαλακία που δεν του εξήγησα ποτέ τους λόγους που το έκανα. Αυτό πρέπει να διορθωθεί αλλά πως; Δύο μήνες έχουν περάσει που δε μιλάμε.
Σε σχέση με την Ξ. τι να πω; Ξενερώνω και ξενερώνω αφάνταστα. Το χω πάρει τελείως εγωιστικά το θέμα μαζί της. Μου την είπε που πήγα εκδρομή στο Ναύπλιο δίχως να της το πω, μου την είπε που κάνω περισσότερη παρέα με την Ν....βαρέθηκα να μου τη λέει. Στη γιορτή μου χθες μήνυμα. Τόσα χρόνια με τις τόσες σχέσεις της ήταν άφαντη. Βγαίναμε 1-2 φορές το χρόνο. Έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια για να αποφασίσει να θέλει να βγαίνουμε συχνότερα. Λυπάμαι, δε θα μπορέσω. Θα την απομακρύνω αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που έκανα τον Α. Θα βγούμε και θα συζητήσουμε πρώτα, να της πω τι με πονάει.
Ο Ν.! Ο Ν. είναι κεφάλαιο στη ζωή μου. Mε στήριξε πολύ χθες. Με σκλάβωσε. Γενικά ο Ν. έχει αυτό που πάντα έψαχνα στους φίλους μου και δεν έβρισκα. Κατανόηση! Είναι το alter ego μου. Με συμπληρώνει, με καταλαβαίνει απόλυτα, με βοηθά στις δύσκολες καταστάσεις μου, με, με, με... Αμέτρητα με...!!! Αν άκουγε και τις συμβουλές μου όλα θα ήταν τέλεια. Μακάρι το πράγμα να εξελιχθεί ομαλά μεταξύ μας γιατί δε θα αντέξω άλλη μια αποτυχία στις φιλίες μου. Το καλό είναι πως αν και είμαστε μαζί στην ουσία μόνο 5 μήνες, η σχέση μας δοκιμάστηκε και άντεξε. Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον... Προς το παρόν λέω να ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο που μου χάρισε : Nάρκισσος και Χρυσόστομος του ΕΣΣΕ.
Για κάποιους η οικογένεια είναι το πιο ιερό πράγμα όλων. Εγώ από μικρός πάντα επένδυα στις φιλίες μου. Έφαγα τα μούτρα μου αρκετές φορές αλλά έτσι είναι η ζωή. Εύχομαι πλέον τα πράγματα στις διαπροσωπικές μου σχέσεις να εξελίσσονται ομαλά γιατί νιώθω πως μεγαλώνοντας έγινα πιο ευαίσθητος και πιο αδύναμος να χειριστώ καταστάσεις που πονάνε (βλ. περίπτωση Π.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου